Για την Αριστερά

«Όταν ξεσπάει η κρίση, οι δράσεις που αναπτύσσονται εξαρτώνται από τις περιρρέουσες ιδέες. Πιστεύω ότι αυτή πρέπει να είναι η βασική λειτουργία μας: να αναπτύσσουμε εναλλακτικές πολιτικές που θα αντικαταστήσουν τις υπάρχουσες, να τις διατηρούμε ζωντανές και διαθέσιμες, έως ότου το πολιτικά αδύνατο καταστεί πολιτικά αναπόφευκτο.» λέει ο Φρίντμαν σε ένα απόσπασμα που παραθέτει η Ναόμι Κλάιν

Ο Φρίντμαν και τα μισάνθρωπα κωλόπαιδα του Σικάγου, έχοντας κατανοήσει τη  διαπίστωση του Μαρξ ότι οι ιδέες όταν εισχωρήσουν στις μάζες, όταν δηλαδή εγκιβωτίζονται στο υλικό πλαίσιο των καθημερινών συμπεριφορών γίνονται υλική δύναμη, oργάνωσαν το σχέδιο τους για συνθήκες κοινοβουλευτισμού, βασισμένοι στην ιδεολογική κυριαρχία, αφού -σε αντίθεση  με τις δικτατορίες της Νότιας Αμερικής και του Τσαουσέσκου- η άγρια καταστολή δεν ήταν επιλέξιμη μέθοδος.

Η απόσταση που χωρίζει το σχέδιο αυτό από την πρώτη ευκαιρία εφαρμογής του -την ανασυγκρότηση της Νέας Ορλεάνης μετα τον τυφώνα Κατρίνα- είναι σχεδόν τρεις δεκαετίες. Αυτό που αξίζει να σημειώσουμε είναι η υπομονή, η επιμονή και η προσήλωση με την οποία το σχέδιο αυτό εξυφάνθει σε παγκόσμια κλίμακα.